Dango

Romah awok kat kampong, dah tak ade hanye tingge gambo kenangan.
Kalo mengenangkan mase kekecik dedulu. ish seronok beno rasenye. Tamboh le kate dek bijok pande. Mase kecik adelah kampong terindah kite. Itu mun kalu mase kecik tak ponah kene dere le. Kalo mase kecik jenoh kene dere, ish peronjang ape indahnye mase kecik. Tapi yang amat pasti rame mase keciknye adelah yang terindah dalam hidupnye. Bukan ape mase kecik semue kite boleh buat tetapi tidak le dah beso panjang ni. Ate ade ke dah bebeso pegi mandi bolen je kat Sunge Perak. Baru le ngonyen orang kampong nengokkan kite. Tapi mun kalu bebudak mandi bolen, apoh deme tak hajap kan.

Mase kecik yang awok ingat sekali bile maen dango-dango. Memang laeh beno rope dangonye. Tapi itulah dango yang paling seronok kite maen mase kecik dulu. Ce bayangkan dango kume buat mase kecik dulu ni. Sende (yang lahs e taling) beberape batang kayu kat pokok lepahs tu taroh daun beso kat kayu tu. daun nyor boleh, daun keladi boleh, ase beso boleh le. jangan bagi daun tu getak, ikat le daun tu dengan ako kayu yang ade merate kampong. Lepah tu lapik bawah nye dengan daun kering. Dah le jadi dango kume. Dango bebudak rope tu, ala ala red indian kan.

Tapi bukan tak ade dango yang lebih baek dari tu. Kan mase musim doyan luruh, kalo tak ade dango mane sah kan. Lain le yang dusunnye dekat dengan laman romah, ijak le payoh deme berdango. Tapi kalo jauh kene le buat dango kat dusun doyan tu. Kat kampong awok dulu dango doyan tak banyok, sebab romah dekat beno dengan kebun doyannye. Dango yang paling popule, dango arwah Wan Lehah (orang Sayong Hulu). Ade le mun sekali keme pajak doyan Wan Lehah dan merase le dudok kat dango tu. Tapi entah ape naseb malangnye. Elok keme yang pajak doyan tu dango keme tu timpe dek dahan pokok doyan. Naseb baek le sipi aje. kalo tidak dah arwah ato luke le keme.

Tu awok cadang nak buat dango kat tanah kat kampong, belum berbuat lagi, asyik sebok memanjang. Deme kate kamu ni bukan orang tanah. Tu pase susoh beno nak ngusahekan tanoh tu. Ade juge beberape kali awok nere usahekan tanah tu tu, tapi hati tak ceke, ato mase nye tak berape sesuai. banyok fokus kat laen, gamaknye. Tu pase tak menjadi, jadi tu le gamoknye dango tu tak menjadi-jadi. Tapak tiang batu dah awok angkut kat situ, bekas romah (gambo atahs) yang dah kene runtuh tu. Insyallah bile masenye ade nanti ade le awok buatkan dango kat situ. Bile jangan tanye. Tapi kot sesape yang nak merase dudok kat kampong dan dok tempat tenang, meh le tolong aku buatkan dango awok, heh heh. Kalo ade bebuah boleh kite makan sekali, tapi banyak dah meracun.