Nyongkat

Gambo hanye hiasan
Bace komen dari tinuj kat N3 awok yang lalu, tu yang awok teringat kate nyongkat tu. Terime kasih le tinuj oii, kale tak teringat awok loghat tu aih. Kale tak memang hari hari ade yang menyongkat tapi tak ponah dipetiakan, naseb baek mike nulihs dalam komen tu baru awok ingat.

Dalam pale awok pekare yang mole awok ingat bile sebut bab nyongkat ni. Tentang bab sunat menyunat ( khatan). Orang kampong dulu le bile lepahs sunat ni kan susah nak bejalan, ate dah le ngengkang jalan nye kene pulak jinjet kaen. Ate kalo tak buat gitu kang bentan pulak kan naye. Jadi bagi memudahkan gaye sunat supaye cepat bejalannye senang je. Ambik sabut nyor dan kemaskan sikit hilangkan bulunye (bulu nyor ye)yang berserabut lepas tu letak kat dalam kaen, bio die menyongkat keluo. Jadi bile bejalan tu kaen tu tak le kene kat anu tu. Ate bile bejalan tu ngengkang tu mesti le, tapi tang sabut tu nyongkat le die. Tu kene jalan ngengkang tu kalo stedi je jalan tapi kain nyongkat je kan sengonyo orang tengok.

Tinuj ngesahkan Pak Monso tu dalam bab nyongkat ni sebab Pak Monso tu dulu manjat nyor. Bile manjat nyor tentu le kat besikanye ade ranjang kat belakang. Jadi nyornye di uboh dalam ranjang nye tu. Mun kalu dah berat sangat ranjangnye mau nyongkat besika di buatnye kan. Jadi kene le pande nak membelennye baru boleh mawok besikanye tu.

Ponah sekali mase majelis kawen Osetad Dawam yang diadekan di romah Wan Kayah. Hari tu hujan, romah lak dibine atah tanah lembut kawasan lembah. Orang pulak rame atahs romah sebab majlis kenduri dan akad nikah Osetad Dawam tu le. Tetibe romah Wan Kayah menyongkat jadi kume rame yang tergolek kat bawoh. Tapi tak ade le runtuh romah tu cume nyongkat aje le. Tapi naseb baek dah akad nikah dah. Kale tak naye le Osetad tanggoh le nikahnye kan. Mujo le tak ade kemalangan jiwe mase tu.

Sebut bab nikah ni, ish banyak le yang menyongkatnye kan? Orang kampongawok faham sangat cakap awok ni. Mun kale di bace dek deme tentu ngonyen le deme. Kabo kat Puji ni tentu kenan beno die. Ye Puji heh heh...